In deze blog wil ik aandacht geven aan pleegzorg en uitleggen waar mijn passie voor het coachen van kinderen vandaan komt. Ik ben al 25 jaar moeder en heb al 13 jaar ervaring als pleegmoeder. Met vallen en opstaan ontzettend veel geleerd. Als kindercoach geef je hulp aan een kind en/of gezin uit jouw oogpunt maar als pleegmoeder doe je dit samen met je hele gezin. Je hebt hun steun enorm nodig maar ook moet je samen hetzelfde einddoel voor ogen hebben. Toen wij 13 jaar geleden begonnen als pleeggezin hadden we het eerst jaar elke week een avond met ons gezin zonder onze pleegdochter om te praten over wat iedereen er van vond en wat we anders konden en/of moesten doen. Ook werd er vooral gepraat over de gevoelens bij onze kinderen zelf. Hoe voel je je als dit of dat gebeurt. Iedereen vond dit fijn en je leerde heel veel van elkaar en iedereen kon zijn/haar grenzen aangeven. Later verwaterde deze gesprekken omdat we wisten dat onze pleegdochter altijd bij ons zou blijven en ze haar eigen plek in ons gezin had ingenomen. Vorig jaar hebben wij aangegeven bij pleegzorg dat er weer plek in ons huis en hart was voor een kindje die het moeilijk heeft en die we graag verwelkomen in ons gezin. Sinds een paar maanden zijn we een perspectief zoekend gezin voor een meisje van 9. Onze oudsten zijn al de deur uit dus alles gaat toch weer anders dan 13 jaar geleden.
Als pleegouder heb je veel mensen om je heen die zicht bezighouden met je pleegkind, je hebt de pleegzorg werker, de voogd en familie van het pleegkind waar je mee moet samenwerken en dit is niet altijd even makkelijk maar zolang iedereen hetzelfde doel heeft "het geluk van het kind" komt het goed.
Als kindercoach werk je samen met een kind naar een doel maar hierbij heb je ook de hulp nodig van ouders, eigenlijk lijkt het toch ook op hoe wij het als gezin deden. Ook ouders moeten aangeven wat hun gevoel is als ze met een probleem bij mij komen zodat ik ze kan helpen. Ook is het inschakelen van een coach al moeilijk genoeg omdat het een gevoel kan geven dat je als ouder faalt maar iedereen heeft soms even een steuntje in de rug nodig en het is heerlijk om gewoon iemand te hebben die met andere ogen naar jouw kind of gezin kijkt. Het komt voor dat ouders aan hun zelf moeten gaan werken of juist anders naar het kind moeten gaan kijken en dat de hulpvraag dan erg snel opgelost kan worden. Bij het coachen van een kind of gezin staat ongeveer 4 á 5 sessies voor en vaak ga je na een halfjaar samen bespreken hoe het nu gaat met een kind. Bij pleegzorg is vaak meer en langere zorg nodig.
Elke dag als ik mijn kinderen maar ook zeker mijn pleegkinderen zie heb ik een warm gevoel. Met vallen en opstaan heb ik geleerd wat wel of niet werkt en nog steeds leer ik. Mijn streven is om alle kinderen een stabiele omgeving te bieden en dat ze zich kunnen ontwikkelen tot evenwichtige jongeren die het leven aankunnen.
Volgende week is het de week van de pleegzorg en door mijn blog hoop ik dat er mensen nieuwsgierig worden en enthousiast om te kijken of pleegzorg wat voor jou en je gezin is. Wil je meer weten over pleegzorg en/of heb je iemand nodig die vanaf de zijlijn meekijkt naar problemen in jou gezin en/of met jouw zoon of dochter aan het werk gaat zodat iedereen weer kan genieten.
Bel of mail mij gerust misschien kan ik je helpen