Rouw ......wat is dat. Sinds ik me heb gespecialiseerd in het thema rouw en verlies merk ik dat mensen hierbij vaak denken aan het overlijden van een dierbare. Klopt dit....rouw door een verliessituatie kan door zoveel meer komen dan alleen overlijden.

Kinderen en jongeren kunnen ook rouwen omdat ze gaan verhuizen, van school moeten switchen, het vertrek van een vriendje, een knuffel die ze verloren hebben, uithuisplaatsing, scheiding,  een zus/broer die op zichzelf gaat wonen, vader of moeder die een nieuwe partner ontmoet, ouder die ongeneeslijk ziek is, dit alles kan een rouwproces veroorzaken. Er is een verandering van de vertrouwde situatie en elke verandering kan voor een rouwproces zorgen.

Elk kind gaat anders om met dit verdriet, elk rouwproces is uniek. Vaak rouwen kinderen in stukjes. Je ziet vaak dat kinderen het ene moment erg verdrietig kunnen zijn om een situatie, maar het volgende moment weer vrolijk zijn. Kinderen missen het vermogen om langdurig met het verlies bezig te zijn en het op hun manier te verwerken. Een kind heeft een volwassene nodig om hen hierbij te begeleiden. Voor een ouder is het vaak gemakkelijker om hierbij te helpen als het gaat om een verhuizing of het verliezen van een knuffel. Maar bij het overlijden van een dierbare wordt dit toch een stuk moeilijker, dit omdat de ouders ook moeten dealen met hun eigen rouwproces. Als ouder kun je plotseling je moeder verliezen en wat voor een impact heeft dit op jou en kun je er dan nog zijn voor je kind die zijn/haar oma verliest en dus veel verdriet kan hebben. Heel belangrijk is openheid zodat je als gezin samen kunt rouwen.  Verlies en verdriet kun je namelijk het best samen dragen.

Zelf heb ik drie jaar geleden mijn schoonvader verloren wat erg pijnlijk was voor ons allen als gezin en als familie maar  toch konden we dit verlies een plekje geven omdat we ons gesterkt voelden door onze familieleden en we dit samen hebben gedeeld. Het verlies van mijn schoonvader was erg verdrietig, maar ik denk nog vaak aan de periode van overlijden tot aan de begrafenis terug en dan krijg ik zo'n warm gevoel omdat we het zo met elkaar gedeeld hebben.

Hetzelfde geld bij een scheiding. Kinderen zullen pas het verlies en de emoties die daarbij horen laten zien zodra ze zich weer ergens veilig voelen. Zolang ouders nog druk bezig zijn om de scheiding in goede banen te laten leiden zijn kinderen vaak nog niet toe om emoties te tonen maar als het weer veilig aanvoelt kunnen ze gaan reageren. Ze laten ander gedrag zien zoals snel boos zijn, veel huilen, grenzen opzoeken, slecht slapen en zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Het belangrijkste is dat je dit gedrag serieus neemt en met je kind in gesprek gaat en de emoties serieus neemt.  

Veel kinderen beginnen niet uit zichzelf over het verlies en wachten op een uitnodiging van hun omgeving. Vaak denkt de omgeving: “we beginnen er maar niet over” Het effect daarvan is dat het kind niet de gelegenheid krijgt om over het verlies te praten of zijn verdriet te uiten.

Praten, spelen, delen, lachen en huilen met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt is altijd fijn. Daarom bied ik diverse workshops aan betreffende het thema rouw en verlies voor kinderen, jongeren en ouders/gezinnen. Deze workshops worden gegeven in mijn praktijk in Roden of mocht je als gezin of  groep interesse hebben dan kan het ook bij u thuis of een andere locatie . De groepen zullen bestaan uit maximaal 6 personen en worden verdeeld in leeftijden. Bij elke leeftijd hoort namelijk een andere aanpak.

Mocht je interesse hebben mail of bel vrijblijvend voor meer informati